Αφού λοιπόν γινόταν η κατ’ αρχήν επιλογή των μαστόρων, ο πρωτομάστορας και μία επιτροπή των κατοίκων, επισκέπτονταν το μέρος που θα έπρεπε να γίνει το γεφύρι και μετά από συζητήσεις, διαφωνίες και πάλι συζητήσεις, κατέληγαν στην καταλληλότερη τοποθεσία. Στη συνέχεια, άρχιζαν οι διαπραγματεύσεις για το ποσόν, τα υλικά, τις ευκολίες από τους κατοίκους, τις μεταφορές και τον χρόνο που θα απαιτούνταν για να τελειώσει το έργο. Μετά από αρκετά παζάρια και εκατέρωθεν υποχωρήσεις, συνέτασσαν και υπέγραφαν κάποιο συμφωνητικό που να κατοχυρώνει και τα δύο μέρη.
Κάνοντας εδώ μία παρένθεση πρέπει να αναφέρουμε ότι τέτοιο συμφωνητικό για γεφύρι του Ευρυτανικού χώρου, δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε. Σε ανάλογα βιβλία για τα Ηπειρώτικα γεφύρια 17 υπάρχουν δημοσιευμένα παρόμοια συμφωνητικά, τα οποία περιγράφουν με όλες τις παραστατικές λεπτομέρειες και με γλώσσα ιδιωματική το πώς θα χτιζόταν το γεφύρι. Προφανώς, το ίδιο ύφος και περιεχόμενο θα είχαν και τα συμφωνητικά για τα Ευρυτανικά γεφύρια, αλλά δυστυχώς ο χρόνος που έχει περάσει και η έλλειψη οργανωμένων αρχείων, μας στερούν την ικανοποίηση να διαβάσουμε ένα τέτοιο κείμενο.
Στην επιλογή του χώρου, όπου θα θεμελίωναν το γεφύρι, δινόταν πολύ μεγάλη προσοχή. Η διαδικασία αυτή ήταν κρίσιμη, γιατί αν επιλεγόταν το σωστό μέρος, το γεφύρι θα μπορούσε να αντέξει στις καταβασιές, στους σεισμούς, στον αέρα και στη διάβρωση, στοιχεία που κυρίως απειλούσαν την ευστάθειά του.
Ο πρωτομάστορας, με την συσσωρευμένη εκ πείρας γνώση του, εκτός από την καλύτερη τοποθεσία πρότεινε και το σχήμα που έπρεπε να δώσουν στο γεφύρι. Οι κάτοικοι, με τη σειρά τους, πρότειναν κι αυτοί την τοποθεσία που ήταν η πιο βολική για τις μετακινήσεις τους. Έτσι, αποφάσιζαν από κοινού τελικά για την ακριβή τοποθεσία και προσφέρονταν οι απαραίτητες ευχές και από τα δυο μέρη.
--
17. Σπύρου Ι. Μαντά: «Το γεφύρι κι ο Ηπειρώτης». Το συμφωνητικό για το γεφύρι της Μαέρης, Σελ.148
.png "English"){kind=small}
Πριν από 8 χρόνια
