Το γεφύρι αυτό , είναι χτισμένο πάνω από το Καλεσμενιώτικο ρέμα , ανάμεσα στο χωριό και στην σιδερένια γέφυρα του Μέγδοβα , δίπλα στο χάνι του Καραγκούνη .
Πρόκειται για μια απλή καμάρα χωρίς πόδια , που το τόξο της ξεκινάει κατευθείαν από τα πρανή και δημιουργεί μία ελαφρώς κυρτή ράχη χωρίς κανένα προστατευτικό , αν και το βάθος της ρεματιάς κάτω απ’ το γεφύρι είναι αρκετά μεγάλο .
Το μονοπάτι που πέρναγε παλιά από το γεφύρι και πλέον έχει τελείως χαθεί , το χρησιμοποιούσαν όσοι πήγαιναν απ’ το Καλεσμένο προς το Παπαρούσι και τον συνοικισμό Μοναστηράκι , αλλά και προς ένα νερόμυλο που ήταν εκεί πιο κάτω , ο οποίος σήμερα είναι ένας σωρός από ερείπια . Αλλά και η κατάσταση του ίδιου του γεφυριού δεν είναι καλή . Η δεξιά του πρόσβαση έχει υποστεί μια μεγάλη φθορά , προφανώς από σεισμό και το γεφύρι πλήρωσε την εγκατάλειψη και την απρονοησία .
Όμως στο Καλεσμένο ακούγεται η ιστορία του Δημ. Ματσαρά που έβγαζε τα καμαρολίθια για να πέσει το γεφύρι και να μην έχουν εύκολη πρόσβαση οι συγχωριανοί του στο χωράφι του και του κλέβουν το μέλι!
Η περιοχή του γεφυριού είναι εντυπωσιακή . Το καλοκαίρι μόνο , ο ήλιος μπορεί και διεισδύει μέσα στην βαθιά χαράδρα και την φωτίζει . Όλες τις άλλες εποχές επικρατεί το ημίφως και η υγρασία . Τα πουρνάρια που είναι το κύριο δέντρο της περιοχής , σκεπάζουν με τα κλαδιά τους τα πάντα και δημιουργούν ιδανικές συνθήκες , σε συνδυασμό με την υγρασία , ώστε να αναπτυχθούν τα βρύα και τα μούσκλια , τα οποία με τη σειρά τους κατακτούν το χώρο . Οι απότομες όχθες που φιλοξενούν τις βάσεις του γεφυριού , λόγω της βλάστησης αυτής είναι κυριολεκτικά καταπράσινες . Στην αύξηση της υγρασίας βοηθάει και ένας καταρράχτης που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το γεφύρι και που επικαλύπτει με την βουή του , κάθε άλλον ήχο στην χαράδρα .
Η διαδρομή προς το γεφύρι είναι αρκετά εύκολη και όμορφη . Στην τελευταία κλειστή στροφή του δρόμου Καρπενησίου – Αγρινίου πριν την σιδερένια γέφυρα του Μέγδοβα , κατηφορίζουμε προς το ποτάμι και ακολουθούμε το πέτρινο αυλάκι που υπάρχει εκεί . Επειδή το αυλάκι αυτό σήμερα δεν χρησιμοποιείται και έχει καλυφθεί με χώματα σε αρκετά μεγάλα τμήματά του , δημιουργήθηκε μία αρκετά εύκολη δίοδος προς το γεφύρι . Βέβαια τα πουρνάρια με τα χαμηλότερα κλαδιά τους δυσχεραίνουν κάπως το βάδισμα , αλλά με λίγη προσπάθεια τα καταφέρνουμε . Το αυλάκι το αφήνουμε μετά από τριακόσια περίπου μέτρα , στο σημείο που βρίσκουμε ένα μονοπάτι να κατηφορίζει προς το ποτάμι . Η πυκνή βλάστηση δεν επιτρέπει να δούμε το γεφύρι από μακριά και σχεδόν το περνάμε όταν διαπιστώνουμε ότι βρισκόμαστε πάνω στην ράχη του . Η καλύτερη θέα του γεφυριού και του καταρράχτη είναι όταν κατεβούμε μέσα στην κοίτη του ποταμού και την διασχίσουμε . Το θέαμα που αντικρίζουμε είναι το γενναιόδωρο φίλεμα του γεφυριού για τον κόπο μας . Η επιστροφή γίνεται από τον ίδιο δρόμο .
-->
Στοιχεία γεφυριού :
Μήκος : 11,50 , πλάτος: 2,50 , ύψος: 18,00 , ύψος καμάρας: 2,30 , άνοιγμα καμάρας: 8,60 , κατεύθυνση: Α-Δ , υψόμετρο: 420 , γεωγραφικό ύψος: 38ο56'12.62''Ν , γεωγραφικό πλάτος: 21ο42'22.22''Ε .
.png "English"){kind=small}
