Στους Δομιανούς , στην περιοχή Τσιούμα και πάνω στον μικρό χείμαρρο Πέρα Ρέμα , δεσπόζει ένα εντυπωσιακό γεφύρι , σε πολύ κακή όμως κατάσταση . Πρόκειται για την καμάρα των Δομιανών , ένα μονότοξο πέτρινο γεφύρι που ένωνε παλιότερα τους Δομιανούς με τον οικισμό της Αγίας Παρασκευής και την Αγία Τριάδα .
Στην ανατολική του βάση και στο βράχο που στηρίζει την καμάρα , υπήρχαν κατά μία εκδοχή 10 , χαραγμένα τα γράμματα ‘’Α .Φ . Ι .’’, δηλαδή 1510 . Έτσι εικάζεται ότι το γεφύρι , είναι κατασκευασμένο στις αρχές του Δέκατου Έκτου αιώνα . Τα γράμματα αυτά , με το πέρασμα του χρόνου και την φθορά που προξένησαν τα ορμητικά νερά του ρέματος στον βράχο , έσβησαν και έτσι σήμερα δεν είναι δυνατόν να διαπιστωθεί του λόγου το αληθές . Εδώ όμως πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι μαστόροι όταν σκαλίζανε την χρονολογία χτισίματος ενός γεφυριού , χρησιμοποιούσαν μία από τις πέτρες του ή μία πλάκα που την τοποθετούσαν στην συνέχεια σε περίοπτη θέση , πάνω στον κορμό του και πολλές φορές μέσα σε κόγκχες και ποτέ δεν βάζανε , αυτό το τόσο σημαντικό στοιχείο , κάτω από το γεφύρι και μάλιστα επάνω στον βράχο . Πρέπει λοιπόν να υποθέσουμε , ότι τα γράμματα αυτά αν υπήρξαν κάποτε χαραγμένα στην θέση αυτή , μάλλον δεν έχουν να κάνουν με την χρονολογία θεμελίωσης του γεφυριού , αλλά με άλλο γεγονός .
Η Καμάρα των Δομιανών κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου με ‘’στουρνάρια‘’ , τα οποία αφενός δεν χρειάζονται ιδιαίτερο πελέκημα , λόγω του ότι συνήθως βρίσκονται με παραλληλεπίπεδη μορφή και αφετέρου αφθονούν στην περιοχή . Ακόμα και το τόξο της έχει στηθεί με την πέτρα αυτή και δεν έχει χρησιμοποιηθεί καθόλου σχιστόλιθος , όπως σε όλα σχεδόν τα υπόλοιπα γεφύρια της περιοχής .
Αν σήμερα δεν εμπνέει καμία σιγουριά η διέλευση του γεφυριού και η κατάσταση της λιθοδομής του είναι θλιβερή , τα χρόνια που το χρησιμοποιούσαν και το συντηρούσαν , τα πράγματα δεν ήταν έτσι . Τότε η Καμάρα ήταν ένα στέρεο και σίγουρο γεφύρι , πολύτιμο στους ντόπιους και απαραίτητο στους περαστικούς . Από κει ‘’...απ’ την παλιά αυτή καμάρα , που ήταν ο δρόμος των κατοίκων του χωριού και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας , περνούσαν πεζοί και καβαλλάρηδες οι Τούρκοι . Κάποτε όμως καταπώς μολόγαε ο γέρο Θόδωρος Ζούμπος , οι Κατσαντωναίοι τους έστησαν καρτέρι απ΄ τη δώθε μεριά την ‘’Τσούμα‘’ και όπως περνούσαν ξένιαστοι , τους βάλανε από κοντά με τους καρυοφλιάδες , και τους κάνανε γιουρούσι με τα γιαταγάνια . Οι Τούρκοι ξαφνιασμένοι απ΄ το αναπάντεχο και σαστισμένοι , σκοτώνονταν και πέφτανε ο ένας κοντά στον άλλον κάτω στο βάραθρο οι πιό πολλοί με τ΄ άλογά τους‘’. 11
Επίσης αναφέρεται ότι στην Καμάρα που παλιά ήταν το μοναδικό πέρασμα προς τους Δομιανούς από την πλευρά αυτή ,υπήρχε η πόρτα του Γυαλιά . Όταν λοιπόν την κλείνανε οι χωρικοί , ασφαλιζόταν το χωριό από τους διαφόρους κινδύνους . 12
Σήμερα απομένει παραμελημένο και σχεδόν ετοιμόρροπο , στην ανατολική έξοδο των Δομιανών , λίγο κάτω από τον κεντρικό δρόμο. Δυστυχώς , τα μονοπάτια που οδηγούσαν στο γεφύρι δεν υπάρχουν πια και για να το επισκεφθεί κάποιος πρέπει να ισορροπεί πάνω από επικίνδυνους γκρεμούς . Το ίδιο αγνοημένο και επικίνδυνο είναι και το γεφύρι , αφού πάνω στην επίπεδη ράχη του έχουν πέσει χώματα και έχουν φυτρώσει κισσοί , κέδρα και σπάρτα , έτσι που η διάβασή του πρέπει να γίνεται με πολλή μεγάλη προσοχή . Το γεφύρι στηρίζεται σε δύο αντικριστούς βράχους . Στο ανατολικό του ‘’πόδι‘’ προς την Αγία Παρασκευή η πρόσβαση είναι σχεδόν κατεστραμμένη και λόγω του προβλήματος αυτού το γεφύρι αντιμετωπίζει άμεσο κίνδυνο κατάρρευσης . Η διάβασή του ήταν επίπεδη και από τις δύο πλευρές του είχε προεξέχουσες πελεκημένες πέτρες για προστασία των πεζών . Η ράχη του γεφυριού δεν υπάρχει πια , λόγω των χωμάτων που το έχουν σκεπάσει , αλλά και οι πέτρες του στηθαίου έχουν πέσει και μόνο ελάχιστες μένουν ακόμα στη θέση τους . Τα τοιχία του γεμίσματος έχουν φουσκώσει από τα νερά της βροχής και η συνδετική ύλη σε μεγάλα τμήματα έχει τελείως χαθεί . Αυτό έχει σαν συνέπεια να φεύγουν πέτρες από την λιθοδομή και να επιβαρύνουν περισσότερο την ήδη εξασθενημένη καμάρα .
Αν οι κάτοικοι των Δομιανών δεν ενδιαφερθούν το συντομότερο δυνατόν για την επισκευή και ανάδειξή του , το υπέροχο αυτό γεφύρι δεν θα αντέξει για πολλά ακόμα χρόνια . Πάντως ένας φιλοπερίεργος επισκέπτης , πρέπει να αφήσει τον κεντρικό δρόμο των Δομιανών στο σημείο που υπάρχει μία πετρόχτιστη βρύση , δίπλα από το ξυλεργοστάσιο του κ. Σωκράτη Ζούμπου , στη έξοδο προς την Αγία Παρασκευή . Από το σημείο αυτό , κοιτώντας προς την ποταμιά , φαίνεται η κορυφή της Καμάρας και έτσι παίρνοντας το μονοπάτι που κατηφορίζει , βρίσκουμε εύκολα το γεφύρι . Επειδή όμως το μονοπάτι έχει σχεδόν χαθεί , πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί . Η κάθοδος προς την Καμάρα διαρκεί περίπου πέντε λεπτά .
--
10 . Γιάννη Δ . Κακαβά : ‘’Δομιανοί‘’. Σελ. 59.
11 . Ομοίως .
12. Ιωάννη Γ.Ζούμπου : ΄΄Το μοναστήρι των Δομιανών Ευρυτανίας σημαντικό μνημείο της Ορθοδοξίας ‘’. Σελ.18 .
Στοιχεία γεφυριού :
Μήκος : 15,10 , πλάτος: 3.30 , ύψος: 15.00 , ύψος καμάρας: 4.30 , άνοιγμα καμάρας: 10.00 , κατεύθυνση: Α-Δ , υψόμετρο: 660 , γεωγραφικό ύψος: 39ο00'37.50''Ν , γεωγραφικό πλάτος: 21ο46'15.11''Ε .
.png "English"){kind=small}
